Yuri Vissers (19) volgt de opleiding Verzorgende IG en loopt stage op Woning D van Vivent Berlerode in Berlicum. Hij leert veel van zijn collega’s en van de omgang met de cliënten en heeft het erg naar zijn zin. “Als ze me hier een baan aanbieden, zeg ik meteen ja!”
Mooie momenten
In woning D in Vivent Berlerode wonen mensen met dementie. Yuri en zijn team hebben de zorg over acht bewoners. Hij geniet van het werk. Van de omgang met zijn collega’s. “We hebben een heel fijn team, waarin ik als stagiair wordt gezien als een volwaardige medewerker.” Ook met de bewoners heeft hij een goed contact. “Het zijn hele lieve mensen. Met sommigen bouw je echt een band op. Met een mevrouw bijvoorbeeld kan ik fijn praten over vroeger. Ik vind het interessant om te horen hoe het was toen zij jong was.” Met een andere mevrouw speelt hij vaak vier-op-een-rij, maar dat eindigt altijd in een race wie het snelst zijn blokjes erin krijgt… “Haha, dan heeft ze de grootste lol.” Ook speelt hij wel eens een potje biljart met de enige man op de afdeling. “Als ik dan een punt maak, staat hij om het hardst te juichen voor mij. Zulke momenten kleuren je dag!”
Een gewone dag
Hoe ziet een gemiddelde dag op de woning eruit? Yuri vertelt: “Vanaf zeven uur begint de dag zoals bij iedereen: opstaan, wassen, aankleden en ontbijten. Wat de mensen zelf kunnen, doen ze uiteraard zelf. Bewoners willen immers zoveel mogelijk de eigen regie behouden.” Om 10.00 uur is er bouillon en fruit voor wie wil. Daarna doet iedereen wat hij zelf graag doet, bijvoorbeeld een krantje lezen of een spelletje doen.
“Rond 12:00 lunchen we samen met soep en boterhammen. De meeste bewoners nemen daarna een rustmoment.” Rond 14:00 uur zijn er diverse activiteiten in het restaurant beneden. Yuri: “Dan gaan we gezellig kaarten, rummycubben, bingoën of er is een muziekmiddag met oud-Hollandse liedjes. Daar genieten de bewoners echt van. En ik ook, want het is hartstikke leuk om mensen blij te zien. Daar word ik zelf ook vrolijk van.” ’s Avonds is er het diner en kijken de meesten wat tv, rond 20:30 uur gaan de eerste bewoners naar bed.
Communicatie
Yuri heeft voor zijn opleiding al meerdere stages doorlopen. Het is de eerste keer dat hij met mensen met dementie werkt. En dat is wennen. “Communiceren is enorm belangrijk, weet ik inmiddels. Je moet zeggen wat je doet, bijvoorbeeld: ik ga u nu wassen. Verder moet je veel herhalen. En als mensen in een beleving zitten, moet je er niet tegenin gaan, maar meepraten. Dat vind ik soms nog wel eens lastig. Als iemand bijvoorbeeld zegt: Ik ga naar huis. Wat doe je dan? Hoe reageer je? Ik krijg dat steeds beter onder de knie door de kunst af te kijken van mijn collega’s. Dat helpt.”
Verdriet
“Ik maak veel mooie dingen mee op de woning”, besluit Yuri, “maar er is ook verdriet. Bijvoorbeeld als er een overlijden is in de familie van een bewoner. Ik heb geleerd daarmee om te gaan, door troostende woorden te spreken, even een arm om iemand heen te slaan of door samen wat afleiding te zoeken. Gelukkig kan ik dit soort momenten goed van me afzetten. Als ik ’s avonds thuis ben, ben ik het kwijt, of ik praat er nog even over met mijn vriendin die dezelfde opleiding volgt. Nee, ik heb mijn draai hier wel gevonden. Het is tot nu toe de leukste stage die ik heb meegemaakt.”