“We proberen het leven een beetje te vieren”

In 2016 al werd Alzheimer geconstateerd bij Theo. Hij woonde toen zelfstandig in een zorgappartement in Vivent De Hooghe Clock. “Dat ging op een gegeven moment niet meer”, vertelt Debbie. “Hij ging dwalen en is toen ook een paar keer gevallen. Ik ben in die periode nog verschillende keren bij hem gaan slapen. Maar dat kun je ook niet blijven doen. De situatie werd onveilig. Vandaar de overstap naar het Kompas.” Die verhuizing had nog heel wat voeten in de aarde. “Emotioneel, maar ook praktisch met regelen en papierwerk”, vertelt Debbie. “Vivent, en met name coördinerend verpleegkundige Mariska Barendse, heeft me gelukkig heel goed kunnen helpen met alles wat daarbij kwam kijken. Heel fijn! Ik moest wel even slikken toen ik hem daar naartoe zag gaan. Het is toch weer een stapje achteruit. Maar we zijn er nu heel blij mee. Hij heeft het goed daar, is in goede handen. Dat geeft mij veel rust.”

Best druk

Debbie is getrouwd, heeft twee zonen die nog thuis wonen en heeft een parttime baan. “Als je dan drie keer in de week naar je vader gaat, is dat best druk. Gelukkig heb ik veel steun van Ad, mijn man. Ad gaat ook vaak mee. En als ik dan zie hoe fijn mijn vader ons bezoek vindt, dan geeft me dat veel plezier. Ik vind het ergens ook normaal om te doen. Mijn ouders hebben altijd heel goed voor ons gezorgd. Nu is het mijn beurt om iets terug te doen.”

In beweging

Als Debbie haar vader bezoekt, gaan ze vaak samen naar winkelcentrum De Rompert. “Ik vraag hem dan of hij achter zijn rolstoel wil lopen, zo lang dat lukt. Ik vind het namelijk belangrijk dat hij in beweging blijft. Op de Rompert eten we meestal gezellig een ijsje of we drinken een kop koffie. Als het even kan, doen we ook vaak mee aan de activiteiten die in Vivent De Hooghe Clock worden georganiseerd. Er treedt regelmatig iemand op en dan zing ik met ons pap en de andere bewoners lekker mee. Met carnaval hebben we zelfs de polonaise gedaan. Mijn vader houdt erg van muziek!”

Vieren

Elke zaterdag gaan Debbie, Ad en de moeder van Ad met Theo naar Restaurant ’t Veerhuys. Dat ligt aan de Maas. Die plek is niet zomaar gekozen. Debbie: “Ons pap heeft altijd gevaren. Hij had een eigen boot, als hobby. Bij ’t Veerhuys kun je lekker koffie drinken en een taartje eten. En ondertussen kijken naar de schepen die voorbij varen. Een mooi uitje! Wat ook heel leuk was: laatst had ik een kleine reünie georganiseerd op Vivent De Hooghe Clock. Toen kwamen al zijn kleinkinderen bij opa op bezoek. Binnenkort komen ze weer, samen met de rest van de familie. Dan is hij jarig. Zo proberen we het leven een beetje te vieren.”

Een zorg minder

Over Vivent is Debbie zeer tevreden. “Ons pap woont hier in een veilige omgeving. Hij krijgt goede zorg. En de medewerkers betrekken hem zoveel mogelijk bij de activiteiten die hier worden georganiseerd. Sinds hij in het Kompas woont, is er bij mij een last van mijn schouders gevallen. Ik kan nu gewoon op bezoek komen en leuke dingen met hem doen. Een hele zorg minder.”