Natasja van Bakel werkt al 32 jaar voor Vivent, waarvan de laatste 2 jaar als verzorgende op de revalidatieafdeling Heeseind op locatie Mariaoord. Samen met haar team zorgt ze daar voor 40 cliënten. Ze vindt zelf dat ze het mooiste beroep heeft dat er is. “Ik houd ervan om te zorgen en geniet van de mooie momenten die ik heb met de cliënten. Mij zal je nooit chagrijnig zien.”
‘Nee bestaat niet voor mij’, is haar motto. “Als ’s nachts iemand zin heeft in een kopje koffie, dan regel ik dat. Soms wil een cliënt ’s nachts even naar buiten. Prima, dan gaan we dat samen doen. Ik heb het druk ’s nachts, maar in de tijd die ik heb maak ik er graag iets bijzonders van. Zo vertelde ze vorig jaar in de winter een mevrouw me dat het al zo lang geleden was dat ze het had zien sneeuwen. De nacht erop sneeuwde het en toen heb ik haar heel vroeg in de morgen wakker gemaakt om samen naar de vallende sneeuwvlokken te kijken.”
Mooie verhalen
De liefde voor haar vak straalt van Natasja’s gezicht als ze vertelt over de contacten die ze heeft met collega’s en cliënten. “Wij werken op Heeseind met een heel fijn team”, zegt ze. “We zorgen goed voor elkaar, complimenteren elkaar, maar zeggen het ook als iets niet goed is. Ik denk dat het plezier dat ik heb in het werk afstraalt op de cliënten. Zo draaide ik laatst een nachtdienst samen met een broeder; we verzorgden een mevrouw. Toen ik later alleen terugkwam bij die mevrouw vroeg ze me waar die leuke man was gebleven. Daar moest ik om lachen. “Ja, jij lacht nou wel”, zei die mevrouw toen, “maar jij wilt hem zeker voor jezelf houden…’’ Ook mooi: even geleden moest ik drie jonge mannen wakker maken omdat ze de race van Max Verstappen wilden zien. Heb ik nog even met ze meegekeken. Iets later zat ik aan het bed van een oudere mevrouw die me gebeld had en vroeg of ik met haar samen wilde bidden. ‘Want met zijn tweeën staan we sterker bij onze lieve heer’, zei ze. Ik wil maar zeggen: ieder mens is uniek en heeft zijn eigen wensen en behoeften; het is aan mij en mijn collega’s om daar op in te spelen.”
Loslaten
De cliënten op Heeseind variëren sterk in leeftijd. Natasja: “Maar het grootste deel van de cliënten behoort tot de oudere groep en dat betekent dat we ook wel eens een overlijden meemaken. Dat is verdrietig natuurlijk, maar ik ben tegelijk dankbaar dat ik ook op zulke momenten soms iets kan betekenen. Niet zo lang geleden nog sprak ik de dochter van een cliënt die op sterven lag. De dochter zat bij het bed en wilde de hand van haar moeder niet loslaten. Een gebaar vol liefde, toch zei ik tegen de dochter dat het goed kan zijn om even afstand te nemen, om haar moeder de ruimte te geven. “Maar wat kan ik dan doen?” vroeg ze me. “Je zou bijvoorbeeld iets kunnen voorlezen”, stelde ik voor. Even later hoorde ik de dochter praten terwijl ik over de gang langs de deur liep. Ik ben even blijven staan en hoorde dat ze een prachtig gedicht aan het voordragen was. Kort daarna is haar moeder rustig heengegaan. Ik heb toen nog een heel mooi gesprek gehad met de dochter, over haar gedicht en haar lieve moeder.”
Trots
Natasja is trots op haar werk en trots op Heeseind. Cliënten kunnen rekenen op de zorg van ruim 30 professionals, waaronder artsen, verpleegkundigen, verzorgenden, fysiotherapeuten, ergotherapeuten, logopedisten en ondersteunende diensten. Natasja: “Ieder mens is natuurlijk anders en vult het werk op zijn eigen manier in. Maar wat ik zelf altijd voor ogen houd, en wat ik ook terugzie bij veel van mijn collega’s: verzorg de mensen zoals je zelf verzorgd zou willen worden. Dan doe je het altijd goed!”