“Hier ben ik onder de mensen”

Mevrouw Smetsers praat graag over vroeger. Ze denkt met veel plezier terug aan haar jeugd. “Ik ben opgegroeid in een fijn gezin, met vier zussen. Onze ouders hadden een grote tuinderij, dus ik heb wel heel hard moeten werken. Je kreeg het niet cadeau! Wij moesten als kinderen gewoon ‘het land op’.  Mijn vader bracht dan de groenten en het fruit met paard en wagen naar de veiling.
Aan dat harde werken heb ik, denk ik, wel mijn zwakke rug te danken. Lopen lukt niet meer. En mijn geheugen gaat achteruit. Maar ik ben positief ingesteld, kijk naar wat ik nog wel kan en geniet van de mooie momenten die ik meemaak in Het Kompas.”

Graag bezig

Ze zegt het meerdere keren tijdens het gesprek: “Ik wil hier niet meer weg! De verpleging is uit de kunst. Ze kunnen zo goed met mensen omgaan. Het zijn allemaal schatten! Maar ook met de bewoners kan ik het goed vinden. Ontbijt, lunch en avondeten doen we samen. We hebben een spraakzame groep, dus dat is altijd gezellig. We hebben het dan over vroeger, over het nieuws, over wat we hebben meegemaakt en over wat we die dag gaan doen. Er wordt veel georganiseerd en ik doe overal aan mee. Koersbal doe ik graag, kaarten maken, de bingo is altijd leuk, schilderen vind ik fijn en laatst hebben we plantjes geplant: courgette en tomaten. Heel fijn, want ik ben graag bezig. Nee, dutjes maak ik niet, dan voel ik me zo oud, haha!”

Daar ben ik gek op

Het Kompas heeft een grote groep vrijwilligers. Regelmatig gaan mevrouw Smetsers en andere bewoners er met hen op uit voor een mooie wandeling. “Lekker even naar buiten toe, als het mooi weer is. En als we terugkomen, drinken we gezellig een kop koffie. Verder ga ik elke zaterdag hier naar de kapper en ben ik zondags vaak bij mijn nichtje Jannie. Zij regelt veel voor me. Ze doet mijn financiën en koopt mijn kleding. Jannie woont hier vlakbij en zondags haalt ze me vaak op om bij haar een kop soep te eten. En paling op brood! Daar ben ik gek op!”

Dankbaar

Het geloof vindt ze belangrijk. Om de twee weken op donderdag is er een mis voor de bewoners van Vivent De Hooghe Clock. Mevrouw Smetsers is daar altijd bij. “Een lekker rustmoment”, zegt ze. “Weet je wat ook zo mooi was”, gaat ze verder, “laatst zijn we met een aantal bewoners naar de Sint Jan geweest. Voor mij was dat de eerste keer. Heel indrukwekkend! We hebben daar ook een dienst bijgewoond. Prachtig! Dan denk ik even terug aan de mooie jaren die ik heb gehad met Jan en ben ik dankbaar voor wat ik nu allemaal nog heb.”

“Ik heb het goed hier”, besluit ze. “Met al die fijne mensen om me heen. Ik zeg het ook regelmatig tegen verzorgende Sammy-Jo: “ik hoop dat ik hier de 100 jaar mag halen.”