“De medewerkers van Vivent zijn geweldig!”
De geboren Amsterdamse Hannie Kerseboom (83) verhuisde ruim drie jaar geleden, kort na het overlijden van haar man, naar Den Bosch. Om dicht bij haar zoon, schoondochter en kleinzonen te kunnen zijn. Twee keer per dag krijgt ze wijkverpleging van Vivent. Haar waardering voor de zorg steekt ze niet onder stoelen of banken. “Ik vind ze geweldig! Allemaal, jong en oud.”
Iris van Boxtel (52) is een van de verzorgenden die Hannie ’s ochtends en ’s avonds bezoekt. “Hannie heeft een half jaar wondverzorging nodig gehad”, vertelt ze. “Dat is weer mooi genezen. Nu komen we nog voor wijkverpleging.” Hannie: “En als ze tijd hebben drinken we dan een gezellig kopje koffie.”
Goede klik
Zeker ook met Iris heeft Hannie een goede klik. “Ik ben een mensen-mens”, zegt Hannie. “Daarom klikt het zo goed met Iris; zij houdt ook van ‘lekker kleppen’.” De bezoekjes van Vivent zijn kort, maar voor een praatje is altijd wel ruimte. Hannie: “Dan kletsen we over van alles en nog wat, over reizen – ik heb vroeger veel gereisd met mijn man – over koken, over mijn familie.” Lacht: “Ik denk dat alle medewerkers van Vivent hier graag komen en weet je waarom? Ik zet lekkere koffie! En mijn toilet is altijd spic en span. Dat vind ik belangrijk. Je moet goed zorgen voor je gasten.”
Veel zelf doen
Hannie woont in een mooi appartement boven winkelcentrum De Arena. Ideaal vindt ze, want voor de boodschappen hoeft ze alleen maar even met de lift naar beneden. “Ik kan nog veel zelf, douchen, aankleden, een beetje poetsen in huis, korte stukjes wandelen. Koken is wat lastiger, dus ik haal meestal kant-en-klare maaltijden bij de Albert Heijn. Mijn zoon woont met zijn gezin vlakbij, zij komen regelmatig langs. Verder vermaak ik me prima, met spelletjes spelen op mijn tablet, kruiswoordpuzzels maken en films kijken op dvd. Of ik zet de tv aan voor ‘Het mes op tafel’ of ‘2 voor 12’. Daar steek je nog wat van op. En als het mooi weer is, ga ik graag een stukje wandelen. Niet te ver, want mijn benen zijn niet zo goed meer als ‘mijn koppie’.”
“Ik mis mijn man”, besluit Hannie, “maar heb het verder heel goed naar mijn zin hier in Den Bosch. Wat ik nog wel zou willen is dat ik contact zou krijgen met iemand die bijvoorbeeld een paar uur per week bij me in huis komt. Om gezellig wat te kletsen, samen boodschappen te doen of een terrasje te pakken.” Iris: “Dat kan via Vivent. Wij hebben thuisondersteuners die dit doen, maar Hannie komt nu nog niet in aanmerking voor deze thuisondersteuning.” Hannie: “Klopt. Daarom gaan we nu kijken of we zoiets kunnen regelen via het maatschappelijk werk van Farent, waar Vivent mee samenwerkt. Dat zou echt heel fijn zijn!”